นันทวัน หวังเกิดเกียรติ และ ศรินธร ขันธหัตถ์. 2553. การศึกษาปัญหาการใช้ยาวาร์ฟารินคลินิกพิเศษโรคหัวใจ โรงพยาบาลอุดรธานี
บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์ : ศึกษาชนิด จำนวน สาเหตุของปัญหา ประเมินความรู้ การใช้ยาหาความสัมพันธ์ระหว่างความรู้การใช้ยากับชนิดปัญหา
วิธีวิจัย : เก็บข้อมูลโดยการสุ่มแบบเจาะจง จำนวน 62 คน กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยรับยาวาร์ฟาริน คลินิกพิเศษหัวใจ แผนกอายุรกรรม โรงพยาบาลอุดรธานี มีค่า INR < 1.5 หรือ INR > 3.5, ค่าความผันผวน INR มากกว่า 0.8 ผู้ป่วยรายใหม่, ผู้ป่วย Follow up หลังจาก admit ในโรงพยาบาล และ มีอาการแทรกซ้อนจากยา เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ ประกอบด้วยข้อมูลทั่วไป แบบประเมินความรู้การใช้ยาวาร์ฟาริน การเก็บรวบรวมข้อมูลโดยเภสัชกรเป็นผู้สัมภาษณ์ผู้ป่วยด้วยตนเอง ระหว่าง 1 มกราคม – 28 กุมภาพันธ์ 2552 วิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ใช้สถิติวิเคราะห์ chi-square
ผลการวิจัย : ส่วนใหญ่เป็นเพศชาย อายุมากกว่า 60 ปี การศึกษาระดับประถมศึกษา อาชีพเกษตรกร พบปัญหาเกี่ยวกับการใช้ยาวาร์ฟาริน ได้แก่ เรื่องการลืมรับประทานยา การรับประทานยาเกินขนาด และต่ำกว่าขนาด การเกิดอันตรกิริยาระหว่างยากับยา ส่วนสาเหตุของปัญหาเกี่ยวกับยาวาร์ฟาริน ได้แก่ ผู้ป่วยเข้าใจวิธีการใช้ยาผิด ผู้ป่วยไม่อ่านฉลากยา ผู้ป่วยมีความรู้เกี่ยวกับการใช้ยาถูกต้องได้แก่ การรับประทานยาอื่นๆหรืออาหารเสริม การรับรักษาต่อเนื่อง และเวลาในการรับประทานยา และมีความรู้น้อยที่สุดได้แก่ เรื่องเปลี่ยนแปลงที่อยู่ เบอร์โทรศัพท์ อาการข้างเคียงและภาวะแทรกซ้อนการใช้ยา การหลีกเลี่ยงการสูบบุหรี่ ดื่มแอลกอฮอล์ รับประทานอาหารที่มีวิตามินเค ผู้ป่วยส่วนใหญ่มีความรู้เรื่องการใช้ยาในระดับสูง แต่ระดับความรู้ไม่มีความสัมพันธ์กับปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
บทสรุปและข้อเสนอแนะ : ควรมีการใช้เครื่องมือช่วยให้ความรู้ เช่น วีซีดี สามารถแจกให้ทบทวนความรู้ขณะอยู่บ้าน และในขั้นตอนการจ่ายยาต้องส่งผู้ป่วยเข้าวาร์ฟารินคลินิกเพื่อให้คำปรึกษาในรายที่มีปัญหาการใช้ยา